- adamdanqaçan
- sif. Adamlara uyuşmayan, adamlarla ünsiyyət bağlamayan, ürkək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
adamdanqaçan
Look at other dictionaries:
qarıyayo:şmaz — (Şamaxı) adamayovuşmaz, adamdanqaçan. – Mırad qarıyayo:şmaz adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mərdümgiriz — f. adamdanqaçan, adamayovuşmaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
üzlətnişin — ə. və f. 1) təkliyə çəkilən, bir guşəyə çəkilib oturan; 2) adamdanqaçan, adamyovuşmaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
insandanqaçan — bax adamdanqaçan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insansevməz — sif. Adamdanqaçan, insanlara məhəbbəti olmayan, adamları sevməyən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qanısoyuq — sif. Adamayovuşmaz, adamdanqaçan, adama isinişməyən; üzügülməz; xoşa gəlməyən. Qanısoyuq adam. O, çox qanısoyuqdur. – . . Şəhərimizdə yaxşı və namuslu adamlarla bərabər, üzüdönük və qanısoyuq adamların da olduğunu boynumuza almalıyıq. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vəhşi — sif. 1. İbtidai halda olan, ibtidai mədəniyyət pilləsində olan; ibtidai. Vəhşi tayfalar. İnsanlar vəhşi halında yaşadıqları zaman. – <Skif tayfası> cəsarətli, vəhşi xasiyyətli və köçəri olan müxtəlif qəbilələrdən ibarət idi. A. B.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
